Dag 11: Lake Victoria
's Ochtends kwamen jongens vanuit het vissersdorp ons ophalen met houten kano's. Omdat de waterstand de laatste tijd vrij laag is in het meer, moesten ze eerst een geul naar het grand graven, zodat de kano's bij het land konden komen. Er waren in totaal drie kano's gekomen. In elke kano zaten drie jongens vanuit het vissersdorp. Twee om te peddelen/ punteren en een om te hozen. Volgens mij lagen alle kano's stabiel in het water behalve die van ons. Ik had het idee dat we echt de boot in evenwicht moesten houden, anders zou die omslaan. Ik vond het dus niet zo'n heel erg prettig tochtje. En die jomgens maar lachen op de boot. Die dachten dat ik bang was. Ja bang om in dat water te vallen en ziek te worden ja! Toen we bij het vissersdorp aankwamen moesten we via andere kano's naar de kant komen. We moesten zeg maar kano "hoppen". Op het strand aangekomen keken we gelijk onze ogen uit. Vrouwen zaten op het strand vissen schoon te maken en daarnaast stond dan een maribu om de vissen te pikken. Die maribu's zijn echt zulke lelijke en vieze vogels, echte aaseters.
We hebben een rondleiding door het dorp gekregen. Iedereen van onze groep had ongeveer drie kinderen bij zich lopen. De kinderen wilden allemaal onze had vast houden. Echt heel lief en schattig. Alhoewel er ook het verhaal ging dat ze op deze manier een horloge of armband probeerde te bemachtigen. Maar dit geloof ik niet echt.
Overal lag vis in het dorp. Gewoon op de grond te drogen. Op een gegeven moment kwamen er echt hele donkere wolken aan, en het duurde dan ook niet lang of het begon te gieten! We zijn toen snel naar een huisje gegaan om te schuilen. Ik zat zeg maar onder een afdakje. Tegenover dat huisje waren vrouwen in een hutje aan het koken en was er ook een klein meisje. Zij keek steeds heel nieuwsgierig naar ons. Ze liep naar buiten, maar het regende natuurlijk, dus daar schrok ze van en liep maar snel weer terug. Dat was een erg grappig gezicht. Op een gegeven moment werd het voor haar een spelletje, even de regen in en dan snel weer terug naar moeders. Achter dat hutje stonden ook twee vrouwen te koken en zij hadden schik om ons. We begrepen er niets van. Toen het nog maar een klein beetje regende ben ik er met nog iemand uit de groep naar toe gelopen. Er stond een pot op het vuur die echt tot de nok toe vol was. Volgens mij wilden ze dat ik de boel zou gaan roeren. Maar ik was bang dat als ik dat deed, alles naast de pot zou belanden en dat wil ik niet op mijn geweten hebben. Maar probeer dat maar eens uit te leggen aan iemand die geen Engels kan. Er kwamen wat meer mensen aan en ook de tolk kwam erbij. De twee vrouwen vroegen aan de tolk hoe oud ik was, dus ik zei dat ik 23 was. Nou daar moesten ze om lachen, maar waarom? Verder vroegen ze of ik al kinderen had. Nou nee dus. Vonden ze geloof ik ook een beetje vreemd. Daarna ging er een deur van een hutje open en daar lag een jongeman met een klein schattig meisje. Hij tilde het meisje op en gebaarde dat ik haar moest aanpakken. Echt een schatje! Ik schatte haar nog zeker geen jaar. Een heel lief meisje, maar het is wel vreemd je dan te bedenken dat zij helemaal niet zo'n goede toekomst heeft, althans niet in onze ogen. Na een paar minuten gaf ik haar weer terug aan haar vader. Daarna zijn we terug gelopen naar onze kampeerplaats aangezien het meer te onrustig was om met de kano te gaan varen. Goh, wat vond ik dat vervelend zeg. Niet dus. Onderweg hebben we nog een schildpad gezien en wat vogels.
Toen we terug kwamen in he t kamp hebben we geluncht. Daarna een beetje gerelaxed. Een groepje ging de birdwatch doen en ondertussen gingen wij Marlies, groepslid, helpen met het koken. Zij had Albert een dag vrij beloofd. We hebben een heerlijke soep gemaakt, aardappelpurree met bonen en bloemkool, tilapiavis en als toetje hadden we pannekoeken met appel. Nou ik kan je zeggen dat we veel respect hebben gekregen voor Albert. Dat hij zo makkelijk kan koken op hete kolen! En dat hij uit de voeten kon met het gereedschap. Alle messen waren bot en een makkelijk schilmesje was er niet te vinden. Maar het is ons gelukt en het heeft goed gesmaakt. Maar we zijn echt een paar uur bezig geweest met het diner. Toen de groep terug kwam van de birdwatch konden ze gelijk aanschuiven. Ze hadden veel en mooie vogels gezien. Wij zouden morgen gaan. We hebben 's avond s nog lekker bij het kampvuur gezeten en zijn vroeg naar bed gegaan. We moesten immers vroeg op voor de birdwatch.