Dag 17: Wandelen aan de voet van de Kilimanjaro
Vandaag konden we theoretisch uitslapen. Maar dit is dus niet gelukt. We hadden 's ochtends afgesproken met wat mensen om op zoek te gaan naar een pinautomaat. Zo konden we gelijk de stad een beetje verkennen. We hebben geen pinautomaat gevonden waar je met je gewone meastro kaart kon pinnen, er waren wel mogelijkheden om met je creditcard te pinnen, maar ja die hadden Ronald en ik niet. Gelukkig konden we wel ergens dollars en euro's omwisselen. Het was wel leuk om te zien hoe al die mensen netjes gekleed naar de kerk gingen, het was namelijk zondag. Maar verder was het geen leuke stad. Ik voelde me er nou niet echt op me gemak. We hebben nog wel een leuk winkeltje gevonden waar we twee leuke maskertjes hebben gekocht.
Rond een uur of 11 of 12 was het tijd om te vertrekken. We gingen op weg naar een kampeerplaats op de flanken van de Kilimanjaro.
Het was niet lang rijden, ik denk een uurtje ofzo. Er werd nog een stuk fruit van buitenaf de truck in geworpen. We wisten niet helemaal hoe we dit moesten opvatten, maar laten we van het positieve uitgaan…..bedankt! Helaas was het bewolkt en konden we de top van de Kili wederom niet zien. Aangekomen bij de kampeerplaats kregen we eerst een bakkie koffie. 100% pure arabica koffie. Heerlijk! We hebben daarna de tenten opgezet en geluncht. Daarna zijn we in twee groepen een wandeling wezen maken en kregen we te zien hoe de koffier werd gemaakt. Dit was erg leuk! We gingen eerst de bonen zelf plukken, we kregen daarbij uitleg over hoe de koffieplant moet worden onderhouden en dergelijke. Daarna gingen we naar een huis van iemand die een machine had waarmee je de boon uit het vliesje kreeg. Voordat dit gebeurde moet je eerst de bonen 24 uur in het water laten weken. De bonen die daarna nog drijven, kun je weggooien, die zijn niet goed. Daarna moet je de bonen door die machine halen, het was zeg maar een grote pers, dit is ook geen goede uitleg, maar kijk maar op de foto. We mochten allemaal zelf de machine aanslingeren.
Daarna moesten de bonen geloof ik weer een paar dagen geweekt worden. Daarna werden ze in de zon gelegd om te drogen. Tijdens dit proces verliest de boon weer een of twee vliesjes. Daarna is het tijd om de boon te gaan roosteren. Er werd een vuurtje gemaakt en daarop werd een halve aardewerkenpot op het vuur gezet en daar moet je de bonen in doen en blijven roeren. Dat is nog een aardig lastig klusje omdat je echt last hebt van de rook, waardoor je af en toe niet kunt roeren. Nadat de bonen waren geroosterd is het tijd om ze te malen. Dit doen ze in een soort grote vijzel. Van hout is er een grote kom gemaakt en een grote stamper en dan moet je de bonen gaan stampen. Het is dus echt vreselijk veel werk om koffie te maken.
Uiteindelijk hebben we nog een bakje koffie gedronken die we zelf hadden gemaakt. En dat gewoon bij mensen thuis, heel erg leuk! We zijn wel geschrokken van de prijs die wordt betaalt voor de bonen. Maar iets van 40 eurocent voor een kilo! En dat wordt dan gekocht door Max Havelaar! Er werd ons ook verteld dat de Max Havelaar de koffie verkoopt als 100% Arabica, maar dat dat helemaal niet waar is want ze schijnen de bonen te mengen en dat ze voor de geur Arabicabonen erin doen. Wat er van waar is weet ik niet en ik doe er verder ook geen uitspraken over. De koffieplantage die we trouwens hebben bezocht behoort ook toe aan een project. Het zijn allemaal hele kleine boeren die door samen te werken toch nog kunnen bestaan. Sommige boeren hebben maar 4 koffieplanten. Zonder het project kunnen zij niets. Dus het is wel een heel goed project. Het was echt reuze interessant om te zien hoe er koffie wordt gemaakt. Vooral het enthousiasme van Mr. Everest, hij was onze gids was fantastisch.
We hebben hem nog verteld dat er in Nederland een liedje bestaat over koffie. Dit moesten we natuurlijk gelijk gaan zingen, maar we kenden alleen een gedeelte van het refrein: koffie, koffie, lekker bakkie koffie e n dan nog iets. Dit vond hij helemaal fantastisch en hij zong op het einde vrolijk mee. Dit was echt weer een supermiddag! 's Avonds weer lekker gegeten, een mooie zonsondergang gezien en weer lekker bij het kampvuur gezeten. Alhoewel lekker….. Ronald heeft amper gezeten. Hij was meer heen en weer aan het lopen tussen de wc en het kampvuur. Een duidelijk gevalletje van "aan de race". En een gedeelte van de groep, waaronder ik, werd continu uitgerookt door het kampvuur. Ja een goed kampvuur bouwen is niet altijd makkelijk. Maar we hebben die avond wel vreselijk gelachen met elkaar! Het was een hele gezellige avond en het was een hele geslaagde dag!