Dag 20: Overtocht naar Zanzibar
Dag 20: Overtocht naar Zanzibar Vandaag zou het een lange reisdag worden. Naar Dar es Salaam om met de draagvleugelboot naar Zanzibar te gaan. Dit was voor mij de eerste dag dat me het in de truck zitten een beetje tegen ging staan. Misschien was dat ook wel omdat je weet dat het de laatste dag is dat het moet. Maar we hebben lekker doorgereden. We kwamen dan ook al vrij vroeg in Dar es Salaam aan, met een lekke band overigens. Gelukkig konden we daar pinnen. Een paar dagen geleden hadden we namelijk een pinmogelijkheid gemist omdat Jenga en Albert het vergeten waren. Het was voor ons dus best belangrijk dat we konden pinnen, anders zouden we op Zanzibar zitten met weinig geld. Het was sowieso de vraag of we wel konden pinnen met onze gewone pinpas. Meestal moet je een mastercard hebben. Dit is dus ook de tip aan iedereen die naar Afrika gaat, zorg dat je een creditcard hebt! Gelukkig konden we hier wel pinnen. Een pak van ons hart. Scheelt toch weer een heleboel gedoe.
Toen we terug kwamen bij de bus had Albert ruzie met een parkeerwacht. Dat is dus toch overal hetzelfde! We hadden we bus namelijk ergens neergezet waar dat blijkbaar niet mocht. Albert zei gewoon ik betaal niet, neem me maar mee naar het politiebureau. Maar dat gebeurde gelukkig niet en we konden verder. Ergens in Dar es Salaam in een parkje geluncht. En daarna naar de parkeerplaats bij de boten. Hier was het dan echt tijd om afscheid te nemen van Albert en Jenga. Echt twee superleuke en zeer vriendelijke mensen. Mede dankzij hen hebben we een geweldige reis gehad!
We hebben nog een aardig tijdje moeten wachten voordat we de boot opgingen. Maar uiteindelijk was het dan tijd om te vertrekken. Het waaide vrij hard. Ik ben even op het dek geweest vooraan, maar daa was ik al weer snel weg. Je werd er zeiknat en lekker zout. Het was behoorlijk deinen in de boot, bij een vrouw naast me ging even snel de Bourka omhoog en het zakje eronder…. Verder zat er nog een Maasai op de boot. Ik weet niet meer welke film er op was, maar een met Schwarznegger, dus dan weet je al genoeg, een en al gemoord. Nou die Maasai had je moeten zien kijken. Vol ongeloof. Ik moest er wel om lachen.
Vanwege de wind hebben we ongeveer een kwartiertje langer over gedaan. Maar uiteindelijk waren we dan bij Zanzibar. Oh, ik heb nog niets gezegd over de zee. Nou een ding is genoeg. Blauwer kan haast niet. Op Zanzibar werden we al opgewcht door twee mensen die de volgende dagen voor ons zouden organiseren. Alle bagage werd op een karretje gebonen en dat gingen twee mensen trekken/ duwen. Vreselijk zwaar en ik vond het wel vervelend. Ik had liever mijn bagage zelf gedragen. We liepen aardig door, door de immigratie, weer stempels in het paspoort en naar een busje. Ook hier stonden we er versteld van dat we er met ons allen en de bagage inpasten. Klein stukje rijden we we waren bij ons hotel. Midden in Stone Town. Voordat we ons konden opfrissen moesten we eerst bepalen wat we de volgende dagen gingen doen. Je had de keuze uit een hele of halve dag snorkelen, met dolfijnen zwemmen en een spicetour maken. We hadden gehoord dat de dolfijnen opgejaagd worden bij het zwemmen, dus daar hadden we geen zin in, ondanks het feit dat ik me er heel erg op had verheugd. Maar Ronald en ik wilden niet dat voor ons plezier, dolfijnen zouden worden opgejaagd. We besloten dan ook om de spicetour te doen en 's middags dan te gaan snorkelen. Met een paar andere mensen hebben we gevraagd of er ook de mogelijkheid bestond om de tweede dag naar een tropisch strand te gaan. Dit kon wel, maar er moest wel aardig voor betaald worden. Dus hoe meer mensen er meegingen hoe geodkoper het werd. Uiteindelijk zou het $10 per persoon worden. Maar dat zouden we zeker doen aangezien je er maar een keer bent en je moet natuurlijk wel die tropische stranden hebben gezien.
Na dit overleg mochten we ons even snel opfrissen en daarna gelijk door naar het restaurantje waar we gingen eten. We zaten vrij hoog in het hotel, drie hoog, met erg vervelende trappen, maar wel een schitterend hotel en we hadden heel mooi uitzicht over Stone Town. We waren al gewaarschuwd dat we zeker een keer zouden verdwalen in Stone Town. Het is namelijk helemaal vol gebouwd en daar tussendoor lopen allemaal smalle gangetjes. We hadden dan ook een plattegrondje gekregen. Op weg naar het restaurant werd al snel duidelijk dat het inderdaad een doolhof was. Zelfs Dorian, die er wel vaker is geweest had er nog moeite mee. We hebben gegeten bij de Italiaan. Een lekkere pizza. Was dus erg lekker. Rond ene uur of elf weer terug naar het hotel en het bed in. Morgen zouden we vroeg gewekt worden door de moskees. Zanzibar is namelijk islamitisch en er staan echt vreselijk veel moskees.