Dag 23: Visafslag en terugreis
Zoals gezegd vroeg op. We gingen lopen naar de visafslag. Onderweg kwamen we nog langs een vleesmarkt waar het echt vol met bloed lag en koeienkoppen. Heel bizar. Bij de visafslag aangekomen was het echt een drukte van belang. Er kwamen steeds allemaal kleine bootjes binnen met de vangst. Er werd geschreeuwd en met emmers geooid die dan werden gevuld met vis. Deze werden dan weer naar boven gebracht en werd er betaald voor de vis. Heel erg leuk om te zien hoe dat in het werk gaat allemaal. Je had amper plek om te staan door de drukte maar ik had dit toch niet willen missen. Verderop waren mensen vissen aan het schoonmaken, verhandelen en in mootjes aan het hakken. Mensen betaalden ervoor om de vissen te laten schoonmaken. Ook erg interessant om te zien. Ronald en ik zijn wat eerder weggegaan in verband met wat darmprobleempjes, maar we hadden dit zeker niet willen missen. De stank viel ook reuze mee. Bij ons hotel in de buurt was namelijk ook een marktje waar ook vis werd verkocht en daar stonk het echt enorm, maar dat komt volgens mij omdat daar al het bloed maar opdroogt en dat gaat stinken. Bij de visafslag is het natuurlijk allemaal erg vers. Ja natuurlijk stonk het wel naar vis, maar in ieder geval niet naar rotte vis.
Terug gekomen in het hotel was het tijd om de tassen in te gaan pakken. Rond een uur of 1, geloof ik, moesten we op weg naar het vliegveld. De tassen waren zo ingepakt. Alle spullen die je niet meer nodig hebt, kleren die je thuis toch niet meer zal aantrekken enzo, en halflege flessen shampoo, laat je daar gewoon, hebben die mensen ook weer wat aan. En toen was het wachten aangebroken. Het was weer vreselijk warm. Alle dagen op Zanzibar overigens. Het was iets van 38 graden in de schaduw, dus dat zegt wel genoeg. Januari is overigens ook een van de warmste maanden op Zanzibar.
Met ons allen weer in de busjes met al onze bagage en op weg naar het vliegveld. We zouden van Zanzibar naar Nairobi vliegen om kwart over drie en van Nairobi naar Amsterdam om half 12. Het zou dus een lange wacht worden in Nairobi. Wanneer je van Zanzibar naar Nairobi vliegt heb je kans om de Kilimanjaro vanuit het vliegtuig te zien. Wil je dit zien moest je aan de linkerkant gaan zitten. Dit wist Ronald ons te vertellen aangezien hij de vlucht al meerdere keren had uitgevoerd met het spel Flight Simulator.
De vlucht duurde niet zo lang, verliep voorspoedig en we hebben de Kili gezien vanuit de lucht. Ook weer erg indrukwekkend. De vlucht vertrok trouwens een half uur te vroeg, hoe dat kan weet ik niet, maar het was wel zo. Op Nairobi aangekomen moesten we ongeveer 8 uur wachten op onze vlucht naar Amsterdam. We hebben dus alle winkeltjes ongeveer gezien. We hebben op Nairobi ook een vogelboek gekocht een een boek over de zoogdieren. Zodat we in dat boek kunnen aanstrepen welke dieren we hebben gezien en waar. Want we zijn er wel van overtuigd dat dit zeker niet onze laatste verre reis was. Ik geloof dat we aangestoken zijn van een of ander reisvirus.
Om half 12 was het dan eindelijk zo ver om te gaan boarden. En wie kwamen we daar tegen. De Engelsen van wie we op de heenweg vreselijk veel last hadden gehad. Echt asolui waren het. In het vliegtuig bleek ook nog eens dat ze strak voor ons zaten. We konden ons geluk niet op. Gelukkig hield een stewardess ze goed strak deze keer en het was natuurlijk een nachtvlucht zodat je niet veel last van ze had. Overigens heb ik amper geslapen. Ronald prinsheerlijk. Nee de terugreis was voor mij geen pretje. Ik kon amper in de stoelen zitten in verband met mijn verbrande rug. Dus een waarschuwing voor iedereen: zorg dat je je erg goed insmeert en altijd een t-shirt aan hebt als je het water in gaat! We hebben wel wat turbulentie gehad onderweg, Ronald heeft hier niets van gemerkt, maar de vlucht verliep soepel. Weer films gekeken, ons eigen entertainmentsetje hadden we weer, dus dat was wel fijn, zeker als je niet kunt slapen.