Dag 5: Thomson Falls
Vandaag was het een reisdag. We zijn al game-drivend het park uitgereden. En zoals vanouds was ook dit weer erg mooi. Wat wel erg grappig was, was dat Jan, een man uit onze groep, heel droog opmerkte nadat we net bij onze camp-site wegreden, dat hij een olifant zag. Maar niemand geloofde hem, hmm wat zegt dat over Jan, haha, maar prompt stond er inderdaad dus strak naast onze truck een olifant van een boom te eten. Die olifant stond nog geen 100 meter van onze kampeerplaats af. Het zou best kunnen dat hij vlak naast onze tenten heeft gelopen aangezien er wel verse olifantendrollen lagen vlakbij onze tenten.
We namen dezelfde weg terug als we ook gekomen waren. Dus wederom een slechte weg. Voor degene die ziek was minder prettig. Tijdens de rit hebben we verschillende mooie landschappen gezien. Een dag rijden is helemaal niet erg, er is zo veel moois te zien! Ze hebben daar in Kenia hele aparte bomen. Het lijken cactussen, maar het zijn echt bomen, euphorbia's worden die bomen genoemd. Ze hebben wel een stam, maar de takken zeg maar zijn cactusbladeren, heel apart wel mooi, en ook erg giftig! Dorian vertelde ons dat je het sap dat uit die bladeren komt niet in je ogen moet krijgen omdat anders de kans groot is dat je blind wordt. Tijdens de rit hebben de mensen achterin de truck, waaronder Ronald en ik, een stukje gevlogen. De fameuze drempels die ik al eerder heb genoemd. Jenga zag een van die drempels over het hoofd, dus met volle snelheid vlogen we die drempel over. Ronald en ik kwamen echt los van de bank. Ik heb er wel om moeten lachen. Zeker toen we een tijdje later iets verloren vanonder de truck en het niet meer mogelijk was om te schakelen. Truck kapot. En daar sta je dan langs de weg. Jenga haalde het verloren gedeelte op en kwam tot de conclusie dat er iets gelast moest worden. Dus hij moest weer terug naar een stadje. Gelukkig waren we nog niet zo heel erg lang een stadje gepasseerd. Ondertussen ging onze kok Albert de lunch voorbereiden zodat we niet al te veel tijd zouden verliezen. Op zich wel heel erg handig, maar ook best wel moeilijk aangezien we net dichtbij een schooltje kapot stonden en de school was net uit. Wel erg leuk hoor al die kinderen die komen kijken wat wij allemaal zijn. Ze hebben nog voor ons gezongen, echt heel spontaan en de high five deed het ook erg goed! Maar het is wel een beetje een dubbel gevoel, want op een gegeven moment moesten wij gaan eten en tja zij zullen thuis niet echt veel te eten h ebben en dan zien ze ons broodjes gezond eten. We zijn dan ook maar in de truck gaan zitten om te eten om ze niet te veel de ogen uit te steken. Ondertussen was Jenga al weer terug en monteerde de boel weer onder de truck. Na de lunch konden we gewoon weer verder en hadden weinig tijdsverlies en een toch wel erg leuke ervaring met die enthousiaste kinderen.

Tegen de avond aan kwamen we aan bij onze lodge. Bij deze lodge was een enorme waterval: de Thomson Falls. Een waterval van 72 meter hoog, erg mooi! Voordat we aan tafel gingen zijn we nog naar benenden gelopen om bij de voet van de waterval te kijken. Echt schitterend! En onze gids liep naar beneden in een net pak en op nette schoenen, en nog schoonhouden ook! Terwijl wij ons moesten vastgrijpen aan van alles en nog wat om een beetje naar beneden en ook weer naar boven te komen. Op bepaalde plekken was het namelijk best even klauteren. Maar het was zeker de moeite waard!

Na de wandeling even snel douchen en aan tafel. Na het eten hebben we nog even gezellig aan de bar gezeten met de groep. Daarna lekker naar bed.